Sene 1945, yer Hiroşima. Şehirdeki halkın üzerine göklerden broşür yağıyor. Broşürde şehre atom bombası atılacağı yazıyor ve birkaç gün sonra atılan atom bombasıyla yaklaşık 140.000 insan hayatını kaybediyor. Bomba atıldıktan yaklaşık yarım saat sonra şehirdeki binaların %90'ı hasar gördü. Japon yetkililerin atılanın atom bombası olduğunu anlaması üç saat sürdü. Tarihin en kanlı saldırılarından biriydi.

Peki sonra ne mi oldu? Bir gün yıkılmış harabelerin arasında yürüyenler, betonların arasında yeşermeye başlayan zakkum çiçeğini gördüler. Zakkum neydi? Zakkum umuttu, zakkum hayatın devam etmesiydi, zakkum iyi şeylerin olacağına dair inançtı.

Bu umut ve inançla halk Hiroşima'yı yeniden kurdu ve zakkum Hiroşima'nın resmi çiçeği ilan edildi.

Bugünler er yada geç geçecek. Bizler yerden fışkıran zakkum çiçeklerini görüp, hayatın işaretlerine ve güzelliklerine şükredeceğiz. Ülkemizin boş sokakları yine insanlarla dolup taşarken binaların arasında yeşeren çiçekleri seyredeceğiz. Bugünlerde tek ihtiyacımız olan o çiçekleri görene kadar içimizdeki zakkumu soldurmamak. 

Sağlıkla ve ümitle kalın